وقتی خداوند متعال این توفیق را نصیبمان می کند که مسلمان باشیم و وقتی که زیر سایه تعالیم اهل بیت علیهم السلام قرار می گیریم؛ تازه شیطان فعالیتش را آغاز می کند.
شیطان تمام تلاشش را می کند تا به ما نشان دهد که دینداری ارزش چندانی ندارد؛ شیطان مشکلی با «صداقت» ندارد! او یک «دین دار صادق» نمی خواند نه اینکه بخواهد همه را به دروغگویی بکشاند.
اگر دین نداشته باشیم، در حقیقت هیچ چیز نداریم حال دیگر چه فرقی می کند که راستگو باشیم یا دروغگو!
یکی از اصلی ترین حیله های این موجود خبیث، بی ارزش نشان دادن احکام است؛ دائما تلقین می کند که راه رسیدن به خدا، راهی متفاوت از پایبندی به احکام است:
اساسا از نظر شیطان، رساله عملیه ارزش چندانی ندارد و برای سیر الی الله باید راه دیگری را جستجو کرد!
از آیت الله بهجت بپرسیم:
کِی بر طبق مسلمات شرع مانند ترک معاصی، اتیان واجبات و نوافل و قرائت قرآن در جای خلوت با حضور قلب و… عمل کرده ای تا نتایج آن‌ها را بیابی که حال از ما دستورالعمل برای سیر الی الله تعالی می‌خواهی؟
و گویا منتظری پیری از پشت کوه قاف بیاید و تو را راهنمایی کند!
آیا این همه مسلمات شرع اطهر کافی نیست؟
